محمدمهدی شاهچراغی، مدیرعامل ویستا مدیا درباره ضرورت حضور خانه‌های تولید گفت:

«خانه‌های تولید» که برگرفته از ترجمه ترکیب پروداکشن‌هاوس (Producing house) ‌است، دهه‌هاست مورد استفاده در ادبیات تولیدات تصویری جهان است و این ساختارها که به‌ عنوان خانه‌های تولید محتوا و ایده‌پردازی، با هدف تسریع و ارتقای فرایندهای تولید آثار سینمایی و تلویزیونی طراحی شده‌اند، امروزه با فراگیرشدن تماشای تولیدات سینما و سرگرمی در اقصی‌نقاط جهان، جایگاه ویژه‌ای در صنعت سینمای بین‌الملل پیدا کرده‌ است. اولین پروداکشن‌هاوس‌ها به مفهوم مدرن خود، در ایالات متحده و به‌ویژه در هالیوود شکل گرفتند. این ساختارها در دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰، زمانی که استودیوهای بزرگ هالیوودی مانند MGM، وارنر برادرز و یونیورسال سلطه خود را بر صنعت سینما تثبیت کردند، ظهور کردند.

استودیوهای هالیوودی در آن دوره به‌ عنوان پروداکشن‌هاوس‌های اولیه عمل می‌کردند؛ چراکه تمام مراحل تولید، از ایده‌پردازی و نوشتن فیلم‌نامه گرفته تا فیلم‌برداری، تدوین و توزیع، زیر یک سقف مدیریت می‌شد. این استودیوها تیم‌های نویسندگان، کارگردانان و سایر متخصصان را در اختیار داشتند که به تولید انبوه فیلم‌ها کمک می‌کرد. توسعه مفهوم مدرن خانه‌های تولید در دهه‌های بعد، به‌ویژه با ظهور شرکت‌هایی مانند پیکسار (Pixar) و لوکاس‌فیلم  (Lucasfilm)، مفهوم مدرن‌تر و تخصصی‌تری به خود گرفت. این شرکت‌ها نه‌تنها بر تولید محتوا تمرکز داشتند، بلکه به‌ طور خاص روی توسعه فناوری‌های نوین، داستان‌گویی خلاقانه و ایجاد مدل‌های جدید برای مدیریت تولید نیز کار کردند.

پس از ایالات متحده، کشورهای دیگری مانند بریتانیا، فرانسه و ژاپن نیز خانه‌های تولید خود را ایجاد کردند، اما هالیوود به عنوان زادگاه این پدیده، همچنان به‌ عنوان مرکز اصلی آن باقی ماند و اکنون نیز در طول سال تعداد بیشماری تولیدات تصویری و رسانه‌ای در قالب‌های مختلف فیلم، سریال، شو، مسابقات و آثار موسیقی در آن ساخته و توسط سازوکارهای رسانه‌ای و تبلیغاتی در جهان به فروش می‌رسد. البته در سال‌های اخیر، استودیوهای کوچک‌تر و مستقل در سراسر جهان نیز از این مدل برای تسهیل تولید محتوا استفاده کرده‌ و توانسته‌اند نسبت به تولید بازاری رقابتی در عرصه تولیدات سینمایی گام بردارند و  شانه به شانه تولیدات پرسروصدای هالیوود بزنند. امروزه مفهوم خانه‌های تولید تطور پیدا کرده و به مراکزی بدل شده که در آنها ایده‌های خام سینمایی به محتوای تولیدشده تبدیل می‌شوند. این فضاها معمولا شامل تیم‌های خلاق از نویسندگان، کارگردانان، تهیه‌کنندگان و متخصصان فنی هستند که در کنار هم برای توسعه و تولید پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی کار می‌کنند. ویژگی مهم این مراکز، تمرکز بر ایده‌پردازی، تحقیق و طراحی استراتژیک پیش از تولید است که به کاهش هزینه‌ها و افزایش کیفیت آثار منجر می‌شود. در واقع خانه‌های تولید در عصر حاضر نقشی کلیدی در فرایند تولید فیلم ایفا می‌کنند. از ایده‌پردازی و توسعه محتوا تا تأمین منابع و مدیریت پروژه و در نهایت آموزش و پرورش استعدادها. در سینمای ایران اما جای پروداکشن‌هاوس‌ها سال‌هاست که خالی است. با وجود پتانسیل‌های بالای سینمای ایران در زمینه روایتگری و خلاقیت، فقدان برنامه‌ریزی و ساختارهای منسجم همواره یکی از چالش‌های بزرگ بوده که موجب شده عرصه هنرهای تصویری و موسیقایی ایران علی‌رغم فرصت‌های مناسب منطقه‌ای و جهانی، نتواند به محصولی درخور برای بازارهای جهانی برسد. البته این فاصله معنادار با صنعت روز دنیا با شکل‌دهی و توسعه خانه‌های تولید قابل جبران است.

در این مسیر، پروداکشن‌هاوس‌ها می‌توانند به بهبود کیفیت آثار و جذب سرمایه‌گذاری داخلی و بین‌المللی کمک زیادی کنند و به فیلم‌سازان مستقل که از حمایت‌های مالی و شبکه‌های توزیع بزرگ بی‌بهره‌اند، کمک کنند تا ایده‌های خود را به مرحله تولید برسانند. در نهایت باید گفت خانه‌های تولید، پلی هستند میان خلاقیت و صنعت سینما و شبکه‌های خانگی؛ جایی که ایده‌ها به آثار ماندگار تبدیل می‌شوند و امکان رقابت منطقه‌ای و جهانی را برای اهالی فرهنگ و هنر ایران پدید می‌آورند و دور از ذهن نیست که با گسترش این زیرساخت‌ها در ایران، می‌توان به آینده‌ای روشن‌تر برای صنعت سینما و سرگرمی کشورمان امیدوار بود.